Διάλεξα ένα κροκάτο πρωινό μόνος να περπατήσω
και κάποια βήματα άθελα με πήγαν σε στροφή
ήταν μοιραίο αγάπη μου εκεί, να συναντήσω
την όμορφη σου ανθόπλαστη και τρυφερή μορφή.
Ξαφνικά ένας αγέρας έρωτα επάνω μου είχε φυσήσει,
το φως του ήλιου βοήθησε τα μάτια σου, να δω ,
αυτά που μ΄έκαναν τον έρωτα μέσα μου ,να ξυπνήσει
σε δύο λόγια ν΄αρκεστώ <<ψυχή μου σ΄αγαπώ!>>.
Τα μάτια μου μετέωρα στην ξαφνική ματιά σου
και τα κορμιά μας ολόισια βαδίζαν αντικριστά,
με μια αρμονία μαγική ο χτύπος της καρδιάς σου,
συνταίριαζε με τα θέλω μου έτσι στα ξαφνικά.
Τ΄αστέρια τα ύστερα μας κοίταζαν και ταπεινά μεριάζαν,
καθώς τα χέρια σου έπιανα ,που πόθαγαν αγκαλιά
και τα πουλιά ανήσυχα στο πλάι μας τρομάζαν
καθώς ακούγαν το σκίρτημα, που ΄βγαζε η καρδιά.
Ξαφνικά ήρθες αγάπη μου, ήτανε η στιγμή μας
και προσπαθώ με της καρδιάς τη μαγική ορμή,
να στείλω παντού ένα μήνυμα, που φώλιασε στο κορμί μας
πως η ζωή μας ξανάρχισε πάλι απ΄την αρχή.
Βασίλης Ανδρονίδης
Λογοτέχνης
μέλος της F.P.F.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου