Το χαμόγελο

 

Ανέτειλες αγάπη

στης αγάπης μου

τη φλόγα

κι έγινε η ψυχή

αιώνια

σαν άγριου ποταμού

πιρόγα,

έγινε χαμόγελο

το δάκρυ το πικρό

και  μια καρδιά, 

σε μια πατρίδα μακρινή,

την έμαθες 

ν αγαπάει...Β.Α.

Στη μοναξιά μου,

 

Στη μοναξιά μου,

για να δημιουργώ.

Να φτιάχνω αγάπη.

Η μοναξιά δεν σημαίνει 

αποστροφή,

αλλά επιλογή ανθρώπων,

που ξέρεις

πως ανταποκρίνονται

στα αισθήματα σου.

Γι αυτό κι εγώ διάλεξα εσένα,

γιατί ξέρω πως ο αμπελώνας

της αγάπης σου

θα μου δίνει πάντα 

το γλυκό κρασί που αναζητώ,

θα είσαι το πατητήρι, 

που ομορφαίνει την

ζωή μου.....Β.Α.

Έλα απόψε

 Έλα απόψε  να φτιάξουμε

ένα όνειρο, αγάπη μου

μια δική μας πόλη

με το όνομα μας,

Να χτυπήσουμε το στέρνο

της γης  για να βγούνε άνθη

που θα κάνουν το γκρίζο

ανθότυρο, όπου θα παίζουν παιδιά,

σπονδή στο άπειρο 

και σε αιώνες που γίνονται

στιγμές για μας

που δεν μας χωράνε.

Κι ύστερα μας περιμένει κάποιος

ωκεανός 

εκεί στα αβυσσαλέα βάθη του, 

θα καταδυθούμε μαζί,

γι ν΄ αφήσουμε μια σταγόνα,

γλυκού νερού.....Β.Α.