Χρόνια πολλά παιδί μου

 

Χρόνια πολλά παιδί μου

η μητέρα σου

σαν σήμερα σ έφερα στη ζωή....

Ήρθες σαν φως, κάποιας αυγής

τ απόμακρο,

μετά από νύχτες ατελείωτες,

που σε κυοφορούσα

κι όταν κελαιδισμός χελιδονιού

με ξύπνησε,

απ του ονείρου το απατηλό,

εξέφυγα

και στοργικά στα μάτια

σε κοιτούσα.

Ήρθες παιδί μου στη ζωή

σαν σήμερα,

σε κάποιο τέλος χρόνου,

την πιο γλυκιά μου την κραυγή

οδύνης

είχα βγάλει.

Με την ανάσα μου βαριά,

που φίλιωσε με τον πόνο,

σ ανάστησα κι εσύ έκλαιγες

στη μητρική μου αγκάλη.

Βασίλης Ανδρονίδης

ήρθες σαν ανοιξη

 

Ήρθες μες στην θολή νυχτιά, 

σαν άγγελος στο πλευρό μου, 

μ΄αγκάλιασες κι έδιωξες μακριά

τον αβάσταχτο καημό μου.

Σε κοίταξα με μάτια τρυφερά, 

μετρούσα της πνοής σου το υφάδι, 

μου μίλησες με λόγια φλογερά

 κι έγινε για μένα φυλαχτό το πρώτο χάδι.

Η μοίρα θέλησε μαζί να πορευτούμε

του έρωτα να ζήσουμε την μπόρα,

την άνοιξη μαζί να τραγουδούμε,

με αγκαλιές λουλούδια λευκοφόρα.

Ευχή στέλνω και δέηση συνάμα,

νάρθεις κοντά μου με τα χέρια ανοιχτά,

γιατί πιστεύω πως θα γίνει κάποιο θάμα

 και θα βρεθείς μεσ΄ στη δική μου αγκαλιά.

Αγγελικές φτερούγες απαλές 

του παραδείσου χέρια, 

ήρθανε και κουρνιάσανε

σαν νάταν περιστέρια.

Τα χείλη σου ω! Τα χείλη σου

του έρωτα θυμιατήρια!

Ο έρωτας είν΄η σμίλη σου

γλυκού κρασιού ποτήρια!

Θα σ' αγαπώ παντοτινά 

βυζαντινό μου δείλι,

η αγάπη σου  μοσχοβολιά

κι Ανάσταση τ΄Απρίλη.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ 

ΠΟΙΗΤΗΣ- ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ